بچه ها بهم میخندند

                             وقتی اسمت و می یارم

                             وقتی از غم فراغت

                             به رو خاکها سر میزارم

                             حالا که پیشم نشستی

                             پس چرا چشات و بستی؟!

                              آرزوم بود که بیایی

                             تا بگم تو زنده هستی

                             چرا از رخت پریده؟

                             رنگ مهتابی چشمات؟!

                             بمیره دل رقیه،

                            واسه بی آبی لبهات

                            صورت زخمی عمه

                            قلب زغمم و سوزونده

                            واسه اینکه من نبینم

                            عمه چهرش و پوشونده

                            عمه درد دلم و میدونه

                            واسم از دلش میخونه

                            میگه رنگ  نگاهم

                            مثل مادرش می مونه

                            چادر از سرم کشیدند

                           وقتی که گوشه شام و دیدند

                            ندیدی چه وحشیانه

                           نگینهاش و میکشیدند

                           یاذ کربلا می افتم

                           یاد خیمه های بی آب

                           یاد بی خوابی اصغر

                           گریه های طفل بی تاب

                           یاد خنده های دشمن

                           یاد گریه های عمه

                           یاد لحظه ای که میگفت:

                           بمیرم برا رقیه

                           قلب تنهام و شکسته

                          حرف دخترای شامی

                          تو دیگه بابا ندارد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: